ความเหงาในวันฝนพรำ

ข้อมูลเบื้องต้น

นคืนที่ฝนพรำ ลมเย็นพัดผ่านหน้าต่างที่เปิดแง้มไว้ เสียงฝนตกกระทบหลังคาทำให้เกิดเสียงดังเบา ๆ ที่ชวนให้นึกถึงความทรงจำเก่า ๆ ในห้องเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน เธอชื่อว่า 'อ้อม' อ้อมเป็นคนที่มักจะทำงานที่บ้าน เธอชอบความสงบและความเงียบของยามค่ำคืน แต่ในค่ำคืนนี้กลับมีความรู้สึกเหงาที่แทรกซึมเข้ามาในใจเธอ

อ้อมมองออกไปนอกหน้าต่าง เห็นแสงไฟจากบ้านเรือนรอบๆ ที่ส่องสว่างในยามค่ำคืน เธอคิดถึงเพื่อนเก่า คิดถึงช่วงเวลาที่เธอได้หัวเราะและพูดคุยกับคนที่เธอรัก แต่ตอนนี้ ทุกคนต่างแยกย้ายไปตามทางของตนเอง

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ส่งข้อความหาเพื่อนคนหนึ่งที่เธอไม่ได้ติดต่อมานาน "สวัสดี เราไม่ได้คุยกันนานเลยนะ คิดถึงนะ" หลังจากกดส่งข้อความ อ้อมรู้สึกถึงความหวังที่จะได้รับการตอบกลับ และแม้ว่าอาจจะไม่ได้รับการตอบสนองในทันที แต่ความรู้สึกของการพยายามเชื่อมต่อกับคนอื่น ๆ ก็ช่วยลดความเหงาในใจเธอลงไปบ้าง

อ้อมปิดไฟในห้อง นั่งฟังเสียงฝนและลมที่พัดผ่าน ความเหงายังคงอยู่ แต่ในใจก็มีความอบอุ่นที่ค่อย ๆ เริ่มก่อตัวขึ้น มันคือความหวัง ความทรงจำที่ดี และความรู้สึกว่าความเหงานี้จะไม่อยู่ตลอดไป